Twee dagen lang Siesta!
Door: Rianne, Femke, Lotte en Marlies
Blijf op de hoogte en volg Werkvakantie
27 Juli 2015 | Moldavië, Borceag
In de tuin van pastor Vasili met uizicht op poepende kinderen, rondscharrelende kippen en balkende ezels blikken we terug op een heerlijk weekend. Na vrijdag weer gewerkt te hebben aan de kerk waren we, ondanks dat er weinig werk was die dag, daar aardig aan toe.
Zaterdag was het tijd om naar Chisinau te gaan. Na het ontbijt stonden we keurig klaar voor vertrek. Alleen waar bleef die bus nou? Het wachten duurde zelfs zo lang dat de ene helft van de groep binnen liedjes ging zingen. De andere groep bleef in de schaduw ongeduldig wachten. Na een aantal telefoontjes van Julian naar de busmaatschappij, kwam de bus iets te laat (2 uur) aan. Maar ja, flexibel he.. De mooie rit naar de hoofdstad maakte het al snel goed. Eenmaal aangekomen gingen we naar Andy’s Pizza waar we ons helemaal vol gegeten hebben en iedereen genoot van een normaal toilet. Echter, het wcpapier mocht niet in het toilet gegooid worden maar moest in een prullenbakje ernaast. Wij als westerse europeanen zijn dit niet gewend en hadden dit dan ook niet door. Hierdoor raakten de toiletten verstopt, of kwam dit misschien door iets anders? Wat we wel doorhadden was dat we niet gehurkt op de wcbril moesten gaan staan, iets anders waar verschillende bordjes ons voor waarschuwden. Na de heerlijke pizza’s, hamburgers en frietjes was het tijd voor de rondleiding. Julian nam ons mee naar een aantal hoogtepunten van de stad. Een daarvan was een Russisch orthodoxe kerk die vooral bestond uit veel goud en schilderijen. Stoelen ontbraken, want het is hier normaal om tijdens een dienst in en uit te lopen. Als jullie volgende week zondagochtend mensen uit de kerk zien lopen moeten jullie dus niet gek opkijken.
Tijdens de rondleiding werden onze lippen steeds droger, maar voor drinken moesten we nog even wachten. Eerst moesten we aan Moldavische Lei zien te komen. Na geld gewisseld te hebben werd de supermakt leeg geplunderd op koude flesjes drinken. De overige Lei werd uitgegeven aan souvenirs op de plaatselijke markt. Een groot deel hiervan (1500 Lei=75 euro) werd besteed aan een prachtige schilderij voor Olga, de Moldavische moeder van de jongens. Na het krijgen van dit schilderij worden de jongens nog meer verwend: elke avond meloenen, worstjes als ontbijt en ga zo maar door. ‘s Avonds was er gereserveerd bij een typisch Moldavisch restaurant. Lang niet alles ging op, aangezien iedereen nog vol zat van de pizza. Wel was er prachtige muziek, konden we een kijkje nemen in de keuken, liepen de obers in klederdracht en was er heerlijke sap. Piet kreeg een priveconcert van de man met de panfluit. Hij wist hier alleen iets minder goed mee om te gaan dan met een ringslang. Nadat iedereen zijn best had gedaan zoveel mogelijk te eten en de rest in doggybags werd gestopt, was het tijd voor de terugreis. Eenmaal in Borceag werd iedereen keurig thuis afgezet. Het leek wel een kinderfeestje.
Zondagochtend maakte iedereen zich klaar voor de kerkdienst. De overhemden van de jongens werden zelfs gestreken, echter wel met een lekkere rochel van Olga. Bij de kerk aangekomen stond er een heerlijk ontbijt met koekjes en yoghurtjes buiten op ons te wachten. Na dit ontbijt begon de kerkdienst, 1 waarin de muziekboekjes vooral als waaiers werden gebruikt. De kerkdienst leek korter te duren dan de vorige keer, wat een grote opluchting was voor velen. Toen was het tijd voor het zwembad. Het dreigement van Julian om over te stappen naar een andere busmaatschappij bleek geholpen te hebben: de bus kwam vandaag te vroeg. Het was dezelfde prachtige Mercedes met drie barsten in de voorruit en afbladderende blindering.
We reden naar Cahul om onszelf eerst weer vol te gooien bij Andy’s Pizza. Dit duurde langer dan gedacht, de een had zijn pizza al op terwijl de ander zijn friet nog moest krijgen. De jongens zaten al aan hun tweede bucket met kip, terwijl de zoon van de pastor nog zat te wachten op zijn pizza. Na het eten was het zover: tijd voor het zwembad. Het lag boven op een berg, zodat we een prachtig uitzicht hadden. We kregen allemaal het gevoel bij een poolparty te zijn, aangezien er top-40muziek opstond, er een bar aanwezig was en uiteraard het heerlijke koele water waarin iedereen kon afkoelen. De rand van het zwembad was ontzettend glad wat zorgde voor hilarische, en soms wat pijnlijke taferelen.
Nadat iedereen de volle drie uur in het water heeft gelegen, was het weer tijd om te gaan eten. Na een paar keer rondgereden te hebben in Cahul, kwamen we bij het restaurant ‘ Marco Polo’ uit. Nadat de schnitzels, steaks en spiezen over tafel vlogen, waren we wel weer toe aan een toetje. Er was zelfs gefrituurd ijs en er werden vele ‘banaan met chocola’-toetjes besteld om de stoelgang op peil te houden. Toen we het restaurant uitliepen, hoorden we vlakbij typische Moldavische muziek; tijd voor een volksdansje dus! Er zaten een paar mannen live muziek te maken en dat was reden genoeg voor een deel van de groep om in te haken. Nadat de schnitzels en toetjes er weer afgedanst waren, stapten we met een voldaan gevoel in de bus. We zijn weer helemaal opgeladen voor de komende week!
Zaterdag was het tijd om naar Chisinau te gaan. Na het ontbijt stonden we keurig klaar voor vertrek. Alleen waar bleef die bus nou? Het wachten duurde zelfs zo lang dat de ene helft van de groep binnen liedjes ging zingen. De andere groep bleef in de schaduw ongeduldig wachten. Na een aantal telefoontjes van Julian naar de busmaatschappij, kwam de bus iets te laat (2 uur) aan. Maar ja, flexibel he.. De mooie rit naar de hoofdstad maakte het al snel goed. Eenmaal aangekomen gingen we naar Andy’s Pizza waar we ons helemaal vol gegeten hebben en iedereen genoot van een normaal toilet. Echter, het wcpapier mocht niet in het toilet gegooid worden maar moest in een prullenbakje ernaast. Wij als westerse europeanen zijn dit niet gewend en hadden dit dan ook niet door. Hierdoor raakten de toiletten verstopt, of kwam dit misschien door iets anders? Wat we wel doorhadden was dat we niet gehurkt op de wcbril moesten gaan staan, iets anders waar verschillende bordjes ons voor waarschuwden. Na de heerlijke pizza’s, hamburgers en frietjes was het tijd voor de rondleiding. Julian nam ons mee naar een aantal hoogtepunten van de stad. Een daarvan was een Russisch orthodoxe kerk die vooral bestond uit veel goud en schilderijen. Stoelen ontbraken, want het is hier normaal om tijdens een dienst in en uit te lopen. Als jullie volgende week zondagochtend mensen uit de kerk zien lopen moeten jullie dus niet gek opkijken.
Tijdens de rondleiding werden onze lippen steeds droger, maar voor drinken moesten we nog even wachten. Eerst moesten we aan Moldavische Lei zien te komen. Na geld gewisseld te hebben werd de supermakt leeg geplunderd op koude flesjes drinken. De overige Lei werd uitgegeven aan souvenirs op de plaatselijke markt. Een groot deel hiervan (1500 Lei=75 euro) werd besteed aan een prachtige schilderij voor Olga, de Moldavische moeder van de jongens. Na het krijgen van dit schilderij worden de jongens nog meer verwend: elke avond meloenen, worstjes als ontbijt en ga zo maar door. ‘s Avonds was er gereserveerd bij een typisch Moldavisch restaurant. Lang niet alles ging op, aangezien iedereen nog vol zat van de pizza. Wel was er prachtige muziek, konden we een kijkje nemen in de keuken, liepen de obers in klederdracht en was er heerlijke sap. Piet kreeg een priveconcert van de man met de panfluit. Hij wist hier alleen iets minder goed mee om te gaan dan met een ringslang. Nadat iedereen zijn best had gedaan zoveel mogelijk te eten en de rest in doggybags werd gestopt, was het tijd voor de terugreis. Eenmaal in Borceag werd iedereen keurig thuis afgezet. Het leek wel een kinderfeestje.
Zondagochtend maakte iedereen zich klaar voor de kerkdienst. De overhemden van de jongens werden zelfs gestreken, echter wel met een lekkere rochel van Olga. Bij de kerk aangekomen stond er een heerlijk ontbijt met koekjes en yoghurtjes buiten op ons te wachten. Na dit ontbijt begon de kerkdienst, 1 waarin de muziekboekjes vooral als waaiers werden gebruikt. De kerkdienst leek korter te duren dan de vorige keer, wat een grote opluchting was voor velen. Toen was het tijd voor het zwembad. Het dreigement van Julian om over te stappen naar een andere busmaatschappij bleek geholpen te hebben: de bus kwam vandaag te vroeg. Het was dezelfde prachtige Mercedes met drie barsten in de voorruit en afbladderende blindering.
We reden naar Cahul om onszelf eerst weer vol te gooien bij Andy’s Pizza. Dit duurde langer dan gedacht, de een had zijn pizza al op terwijl de ander zijn friet nog moest krijgen. De jongens zaten al aan hun tweede bucket met kip, terwijl de zoon van de pastor nog zat te wachten op zijn pizza. Na het eten was het zover: tijd voor het zwembad. Het lag boven op een berg, zodat we een prachtig uitzicht hadden. We kregen allemaal het gevoel bij een poolparty te zijn, aangezien er top-40muziek opstond, er een bar aanwezig was en uiteraard het heerlijke koele water waarin iedereen kon afkoelen. De rand van het zwembad was ontzettend glad wat zorgde voor hilarische, en soms wat pijnlijke taferelen.
Nadat iedereen de volle drie uur in het water heeft gelegen, was het weer tijd om te gaan eten. Na een paar keer rondgereden te hebben in Cahul, kwamen we bij het restaurant ‘ Marco Polo’ uit. Nadat de schnitzels, steaks en spiezen over tafel vlogen, waren we wel weer toe aan een toetje. Er was zelfs gefrituurd ijs en er werden vele ‘banaan met chocola’-toetjes besteld om de stoelgang op peil te houden. Toen we het restaurant uitliepen, hoorden we vlakbij typische Moldavische muziek; tijd voor een volksdansje dus! Er zaten een paar mannen live muziek te maken en dat was reden genoeg voor een deel van de groep om in te haken. Nadat de schnitzels en toetjes er weer afgedanst waren, stapten we met een voldaan gevoel in de bus. We zijn weer helemaal opgeladen voor de komende week!
-
27 Juli 2015 - 12:19
Clara Blokland:
Wat leuk dat jullie de moeite hebben genomen om naar Chisinau te gaan! Hebben jullie mijn stadsplattegrond nog gebruikt. Leuk dat jullie een echte rondleiding door de hoofdstad hebben gekregen! Zijn jullie in het stadspark geweest met de mooie fonteinen? Daar nog bruidsparen gezien die daar hun trouwrepportage maakte?
Heerlijk dat jullie rustdagen hadden? Is de hele groep nu weer uitgerust en gezond?
Veel plezier in de laatste week!
Groetjes Clara -
27 Juli 2015 - 12:23
Marco&Margreet:
Klaar voor de laatste week zo te lezen. Fijn dat jullie ook de nodige ontspanning hebben!
Vooral de foto's zijn leuk om te zien, zo hebben we een aardig idee van wat jullie daar beleven.
Leuk om weer wat te lezen over jullie verblijf in Moldavië!
Hartelijke groeten, Laura, Marijn, Marco en Margreet -
27 Juli 2015 - 20:46
Mirthe En Danique:
Veel plezier en succes!
Mirthe en Danique -
27 Juli 2015 - 20:47
Linda En Marcel:
Hallo allemaal,
Wat leuk om iedere keer te lezen wat jullie allemaal beleven en doen.
Naast werken is er gelukkig ook tijd om heerlijk te ontspannen en een beetje bij te eten!
Helaas lukt het ons niet om iedere keer te reageren, ik denk dat jullie internet beter is dan bij ons in Frankrijk. De foto's kunnen we helaas pas thuis bekijken. Fijn dat jullie zo een steentje kunnen bijdrage voor anderen die het heel wat minder hebben dan wij. Het zal jullie goed doen om te zien dat al jullie inspanningen vooraf zo goed terecht komen. Dit is een ervaring die jullie niet gauw zullen vergeten
!veel plezier nog deze laatste week, we kijken er naar uit om jullie zaterdag weer te zien.
Groetjes van Marcel en Linda
-
27 Juli 2015 - 23:20
Fred:
Idd siesta, veel gegeten, pizza's dus. Hebben ze geen lokale specialiteiten oid. Maar in ieder geval druk bezig geweest dus. Nog een week hard werken. Veel plezier. -
28 Juli 2015 - 19:22
Jans:
Wat een drukke rustdagen! moet je weer een week van bijkomen:)
Fijne werkweek!
groetjes, jans -
28 Juli 2015 - 19:54
Theo :
Erg leuk om te lezen, zo'n grappig, gezellig verhaal! Jullie heb het goed, daar! Fijn! -
28 Juli 2015 - 23:51
Ineke :
Leuk om te lezen dat jullie een gezellig weekend hadden! Foto's kan ik jammer genoeg niet zien maar dat haal ik later wel in... Sterkte met de laatste werkdagen en aftellen maar... ;) -
29 Juli 2015 - 09:50
Saskia De Haas:
Het ziet er naar uit dat jullie een erg leuk weekend hebben gehad.
Nog een paar dagen buffelen en jullie komen weer naar huis. Als jullie thuis ook maar niet op de wc bril gaan staan. Moeten we voor de zekerheid ook bordjes ophangen?
Mijn petje af voor jullie. Bedankt voor de leuke verslagen en een hele goede reis terug.
Groetjes van Jelle, Sanne en Saskia xxx -
29 Juli 2015 - 17:41
Suzanne En Sarah:
Lieve Marlies,
Wat leuk om al jullie Moldavische avonturen te lezen! Wat maken jullie veel mee!
Geniet nog van de laatste dagen, het warme weer, de kinderen en de resultaten van jullie werk.
Veel liefs uit Zuid-Afrika,
Suus en Saar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
